Przygody na kolei

Kijów

Ukraińska stolica przyciąga wielu ludzi z całego świata. Jest tutaj dużo atrakcji: muzea, teatry, parki, skwery, pomniki, bulwary, sklepy, targi i inne ciekawostki. Jest także i zoo, i cyrk. Po ulicach Kijowa z wielkim przepychem jeżdżą drogie samochody. W nich siedzą miejscowe piękności i ich kierowcy lub małżonkowie, a może i nie. W Kijowie są salony piękności, solaria i sklepy mody. Tutaj można kupić odzież według ostatniego krzyku mody i takie same obuwie. Ale gdyby żyła moja ulubiona poetka pani Maria Konopnicka, to z pewnością by napisała: Tylko nie myśl chłopie, że to i dla ciebie! Dla przeciętnego zjadacza chleba w Kijowie jest transport publiczny: metro, marszrutki, trolejbusy. Jeżdżą przepełnione, zwłaszcza w czasie szczytu. Ludzie w nich podobni są do śledzi w puszce. W stolicy mieszka teraz wiele obywateli z całej Ukrainy. Jest to tania siła robocza, dzięki której Kijów tętni życiem i rozwija się. Przed dworcem kolejowym znajduje się placyk, gdzie można zobaczyć tłumy, które przybyły do Kijowa za pracą i lepszym życiem. To jest tak zwany targ pracy. Tutaj można znaleźć pracownika do remontu, robót w garażach i do innych potrzeb dnia dzisiejszego. Przybyli panowie wyglądają jak uciekinierzy albo jak jeńcy wojenni. Zarośnięci, brudni, biednie ubrani. Stoją i siedzą czekając na tych, którzy ich zatrudnią. Widok owych ludzi nie napawa optymizmem. A jak można tanio trafić do stolicy? Dalej

Przygody na kolei

Szepetówka

Pociąg Kijów—Warszawa teraz już nie jedzie przez Berdyczów. Wsiąść do niego można tylko w Korosteniu, Szepetówce albo Kowlu. A można także cofnąć się o 180 km do Kijowa i tam wsiadać. Każdy, kto jeździ tym pociągiem, stara się skracać sobie podróż tym pociągiem, ponieważ zaoszczędzi wtedy na bilecie. Właśnie dlatego postanowiłam jechać do Szepetówki i tam czekać na warszawski pociąg. Czekanie trwało ponad siedem godzin, bo z Berdyczowa do Szepetówki można się dostać jedynie pociągiem o godzinie trzynastej. Niestety rozkład jazdy jest taki, że z Berdyczowa gdziekolwiek wyjechać jest trudno. Teraz już pociągi podmiejskie tak często nie kursują. Otóż kupiwszy poprzednio bilet w centrum serwisowym na żytomierskim dworcu, w wyznaczonym dniu wyjechałam do Szepetówki. Celem mojej podróży był Kraków. Z Warszawy do tego miasta trafić nie jest trudno. Dalej

To był cud

O roli, jaką odegrał Jan Paweł II w odnowieniu działalności Kościoła katolickiego na Ukrainie mówił bp Marcjan Trofimiak, ordynariusz diecezji łuckiej na Ukrainie w Dukli podczas Mszy św. dziękczynnej za decyzję o beatyfikacji papieża-Polaka.

Bp Marcjan Trofimiak w kazaniu przypomniał powojenną historię Kościoła rzymskokatolickiego na Ukrainie. Mówił o licznych trudnościach i o tym, że ani Kościół obrządku łacińskiego, ani greckiego nie mieli swoich struktur hierarchicznych. «Nikt nie śmiał nawet marzyć o strukturach, chcieliśmy tylko jednego biskupa» — powiedział bp Trofimiak. Dalej

Jan Paweł II do intelektualistów i przedstawicieli ukraińskich elit

23 czerwca 2001, Kijów

Z radością witam ciebie, wspaniały Kijowie, położony w środkowym biegu Dniepru, kolebko dawnych Słowian i kultury ukraińskiej, do głębi przenikniętej chrześcijańskim zaczynem. Na twojej ziemi, tym skrzyżowaniu dróg Zachodu i Wschodu Europy, spotkały się dwie wielkie tradycje chrześcijańskie — bizantyjska i łacińska — i obydwie zostały życzliwie przyjęte. W ciągu stuleci nie brakło między nimi napięć, które prowadziły do sporów szkodliwych dla obydwu stron. Dzisiaj jednak coraz powszechniejsza jest gotowość do wzajemnego przebaczenia. Trzeba obalić mury i przezwyciężyć nieufność, aby razem budować zgodę i pokój w kraju, czerpiąc jak w przeszłości z przejrzystych źródeł wspólnej wiary chrześcijańskiej. (...) Dalej

Z homilii Jana Pawła II

24 czerwca 2001, Kijów, msza św. na lotnisku Czajka

Z homilii Jana Pawła II 24 czerwca 2001, Kijów, msza św. na lotnisku Czajka Obchodzimy dziś uroczystość Narodzenia św. Jana Chrzciciela. (...). W długim szeregu proroków i sprawiedliwych Izraela Jan Chrzciciel z woli Opatrzności znalazł się tuż przed Mesjaszem, aby przygotować Mu drogę, nauczając i dając świadectwo swoim życiem. Dalej

Winnica, Berdyczów i Dni Polonii

Obchody Międzynarodowych Dni Polonii, które zgodnie z decyzją władz polskich mają miejsce 2 maja, w tym roku miały miejsce w naszym kraju, gdzie żyje wielu Polaków. Głównymi ośrodkami obchodów stały się Winnica i Berdyczów, jako centra regionów o największym odsetku ludności polskiej na Ukrainie.

Tegoroczne obchody Światowego Dnia Polonii i Polaków za Granicą odbyły się 6 i 7 maja i były połączone z XII Dniami Polskiej Kultury w Berdyczowie. Dalej

Велика донька польського народу

Життя, як видно, не дається нікому легко.
Треба вірити, що ти на щось здатний, і
цього «щось» потрібно досягти чого б це не коштувало.
Марія Склодовська-Кюрі, 1894

На початку ХХ століття, ще до Першої світової війни, коли час протікав неспішно і розмірено, коли дами носили корсети, а заміжній жінці пристойним вважалося займатися родинними справами, Марі Кюрі отримала дві Нобелівські премії — з фізики у 1908 році та хімії — в 1911. Вона багато ще чого зробила першою, але головне — здійснила переворот у суспільній свідомості: після Марії жінки пішли сміливо в науку, не боячись насмішок з боку наукового чоловічого товариства. Dalej

Podróż do Kamieńca Podolskiego

28 maja razem z rodzicami i nauczycielami dzieci i młodzież polonijna z Berdyczowa odbyła wycieczkę do Kamieńca Podolskiego.

Sobotnia Polska Szkoła w Berdyczowie zakończyła już piąty rok (2010-2011) szkolny. Lekcją podsumowującą rok pracy była wycieczka do Kamieńca Podolskiego, miasta nierozerwalnie związanego z polską historią. Z uwagi na obronne położenie w zakolu rzeki Smotrycz, rozbudowaną sieć fortyfikacji i odparcie licznych oblężeń, powszechnie uważano go (Kamieniec) za najpotężniejszą warownię Rzeczypospolitej na Kresach Wschodnich. Dalej

Prezentacja książki Jarosławy Pawluk

Z wiarą i miłością

Na terenie obwodu Żytomierskiego aktywnie działa społeczność polska — liczne organizacje społeczne, zespoły polonijne, szkółki sobotnio-niedzielne, regularnie odbywają się festiwale polonijne. W tym gronie unikatowym zjawiskiem jest działalność poetki i tłumaczki Jarosławy Pawluk. Dalej