Spowiedź duszy mojej

Mirosława Siwakowska urodziła się w Koziatyniu obwodu Winnickiego w rodzinie, troskliwie pielęgnującej tradycje kultury polskiej. Dlatego od samego dzieciństwa została zakochana w literaturę i historię Polski. Ukończyła studia historyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, teraz pracuje w czasopiśmie «Focus» w Warszawie.

Życzenia

Niech odejdzie to, co duszę trawi,
A Matka trzyma Cię za rękę.
Niech Tobie Przenajświętszy błogosławi
Na radość, szczęście i na mękę.

Niech buzia zawsze szczęściem tryska,
A radość będzie zawsze bliska.
Niech świat przed Tobą Się pokłoni,
Niech od biedy Bóg uchroni.

Niech oczom będzie obca łza
I szczęście cichą rzeką płynie.
Niech to, co miłe wiecznie trwa,
A co najgorsze niech przeminie.

Dekadencja

Przez lekki jazz i papierosów dym
Patrząc na ostatnie coś do picia.
Zamknięty w czterech ścianach swoich rym,
Siedzę pisząc coś o sensie życia.

Tworząc na karteczkach luźnych całość,
Zgubiłem nagle jedną w cieniu łez.
Niechże pochłonie ta chwila zgorzkniałość.
Dym papierosów, cichy lekki jazz...

Niesprawiedliwość

«Kocham» i przekleństwo
Krzyk i pocałunek
Kłótnia i szaleństwo
Troska i szacunek
Pustka i spełnienie
I... osamotnienie.

Bez tytułu

Niech to, co zrobię i zrobiłam,
Będzie miłym obłokiem wspomnienia.
Niech to, że kiedyś nadzieję zabiłam,
Ktoś mi wybaczy ze zrozumieniem.

Niech jesień w sercu, gorycz tęsknoty
Będą w przyszłości słodkim uczuciem.
Niech ból rozłąki, Amora groty
Będą najskrytszych marzeń snuciem.

Bez tytułu

Boże Przenajświętszy,
Pofarbuj czarne chmury nędzy
W błękit,
Stwórz poczucie bezpieczeństwa
Dla swych dzieci.
Powieś maskę uśmiechu
Na ich usta —
Niech będzie życie dla nich
Wesołą komedyjką.
Wiem, że jestem niewdzięcznym dzieckiem,
Które nie potrafi w pełni ocenić
Twojej miłości.
Pomyśl, czy możesz wybaczyć
I wybacz.
Cisza... Bóg milczy...
Chyba rozmyśla.