Sumienie narodu — ks. Piotr Skarga

Dk. Jacek Jan Pawłowicz

W przyszłym roku przypada 400. rocznica śmierci wielkiego Polaka, kapłana i patrioty ks. Piotra Skargi (1536-1612 r.). W związku z tym na swoim ostatnim 100-tnym posiedzeniu dnia 16 września b.r. Sejm Rzeczpospolitej Polskiej przyjął uchwałę, która ustanawia rok 2012 Rokiem ks. Piotra Skargi SJ, a także Janusza Korczaka i Józefa Ignacego Kraszewskiego. Trzy uchwały w tej sprawie przygotowała sejmowa Komisja Kultury i Środków Przekazu, a za ich przyjęciem posłowie zagłosowali niemal jednomyślnie. Dalej

Żenić się? A po co!

Życie i obyczaje ulegają w Polsce poważnym przemianom. Społeczeństwo bogaci się, Polacy coraz swobodniej i częściej podróżują po świecie, stają się bardziej otwarci i tolerancyjni. Ma to też wpływ na pożycie rodzinne. Coraz więcej par żyje na kocią łapę, w konkubinacie, bez ślubu kościelnego czy cywilnego, czyli w związkach partnerskich. Takich związków pojawiało się coraz więcej w minionym dwudziestoleciu, to jest po transformacji ustrojowej. Dalej

Zjazd założycielski Partii Polaków Ukrainy

Dnia 10 września 2011 w Kijowie odbywał się zjazd założycielski Partii Polaków Ukrainy. Na zjazd przybyli przedstawiciele organizacji polskich z całej Ukrainy. Najliczniejsza delegacja — (24 osoby) przyjechała z rejonu żytomierszczyzny. Liczna delegacja reprezentowała także obwód chmielnicki (23 osoby). Z obwodu winnickiego w zjeździe udział wzięło 15 osób. Wśród przybyłych delegatów było 9 ekonomistów, 11 prawników, 9 przedsiębiorców rolnych, 7 naukowców, 12 radnych i 9 zasłużonych dla polskiej i ukraińskiej kultury. Dalej

Kronika miejska

Lipiec—sierpień 2011

Ponad dwadzieścia tysięcy osób zapoznało się z oryginalnym projektem zamieszczonym na stronie internetowej http://foto.berdichev.biz. Są tam codziennie zamieszczane nowe zdjęcia ilustrujące życie Berdyczowa. Projekt wzbogaca się o nowe oddziały, wśród których najbardziej popularny jest «Władze berdyczowskie w zdjęciach». Każdy chętny może na stronie zamieścić swoje fotografie. Raz na miesiąc autorzy najlepszych zdjęć dostają wyróżnienia, a głosują na nich sami internauci. Dalej

Żeby tylko wrócić…

(wspomnienia mojej babci)

Każda rodzina na świecie jest zupełnie inna, posiada swój specyficzny koloryt, niepowtarzalne tradycje rodzinne i obyczaje, a jej członkowie zachowują w pamięci wspomnienia o swoich przodkach. Dzisiaj dość trudno opowiadać o rodzinnych korzeniach ze względu na to, że wiele archiwalnych dokumentów zostało zniszczonych podczas II wojny światowej. W pamięci ludzkiej pozostają na zawsze te wydarzenia, które w większości przypadków doprowadziły do zagłady całych rodzin lub pozostawiły głębokie rany w psychice jej członków bez względu na ich narodowość. Dalej

Lato ze Studenckim Klubem Polskim

Młodzież, która urodziła się i wychowała już w niepodległej Ukrainie słabo jest zorientowana w historii ludności polskiej na terenach Żytomierszczyzny. Osoby do lat osiemnastu już nie pamiętają, czym dla ludzi był Związek Radziecki, co znaczy deportacja mniejszości narodowych, prześladowanie Polaków, Katolików. A to stanowi zagrożenie, że nieznajomość tych strasznych czasów może znów przywołać demony historii. Dlatego za niezbędne uważamy zapoznanie młodzieży z historią swego kraju. Wyjątkowe znaczenie w poznawaniu historii swojego kraju ma poznanie losów konkretnej osoby. Mając to na uwadze, a także w celu pogłębienia znajomości języka i kultury polskiej od dwóch lat Studencki Klub Polski wspólnie z Żytomierską filią Kijowskiego Instytutu Biznesu i Technologii organizuje letni obóz dla dzieci pochodzenia polskiego z terenów Żytomierszczyzny. Rekrutacja uczestników obozu odbywa się na zasadzie konkursu — uczniowie nadsyłają do komitetu organizacyjnego opracowania-prezentacje historii swej «Małej Ojczyzny» oraz historię swojej rodziny. Autorzy najlepszych prac otrzymują zaproszenie na tygodniowy pobyt w Obozie Letnim Języka i Kultury Polskiej. W 2010 i 2011 roku w obozie wzięło udział około 35 uczniów polskiego pochodzenia z Romanowskiego, Czerwonoarmijskiego, Nowograd-Wołyńskiego, Berdyczowskiego, Malińskiego i Baranowskiego rejonu. Dalej

Czytając «Piątą Ewangelię»

«Piąta Ewangelia» — zaskakujący tytuł. Wiadomo, że Ewangelie są cztery. Czy piąta Ewangelia w ogóle istnieje? Tak istnieje! Obok historii zbawienia zapisanej w czterech Ewangeliach: św. Mateusza, św. Marka, św. Łukasza i św. Jana; istnieje równie ważna geografia i topografia zbawienia. A w niej najważniejsze miejsce zajmuje Ziemia Święta, ziemia Starego i Nowego Przymierza, ziemia patriarchów, królów, proroków i mędrców, a przede wszystkim ziemia Pana Jezusa, Jego Matki, apostołów i początków Kościoła. Postrzegana z perspektywy chrześcijańskiej ma ogromne znaczenie, bo w niej znajdują się korzenie i trwałe źródło naszej wiary. Dalej

Jan Paweł II zawsze z nami

W 1978 roku ukraińscy Polacy radowali się jak nigdy, bo został wybrany nowy papież, Polak, Karol Wojtyła. Miałam wtedy tylko 18 lat, ale nigdy nie zapomnę tej wielkiej radości moich rodaków, zamkniętych za zasłoną żelazną Związku Radzieckiego od świata zewnętrznego. Przed tym w naszym kraju nowiny z Watykanu były rzadkością, a po wyborach papieża — Słowianina nawet ludzie niewierzący nie odchodzili od telewizorów i radia. Rozpoczęła się nowa epoka w dziejach ludzkości. Do początku «pierestrojki» było jeszcze siedem lat. Naród radziecki cierpliwie znosił wszystkie trudności sowieckiego «raju» i nikt nie domyślał się, że przed nim jest jeszcze bardzo trudny okres «pierestrojki» wprowadzonej w życie społeczeństwa przez Michała Gorbaczowa. Jan Paweł II stał się uosobieniem nadziei na lepsze zmiany w świecie, a szczególnie w krajach z reżimem komunistycznym. Przecież i jego ojczyzna, Polska, też należała do łagru socjalistycznego. Od tej pory gdy Karol Wojtyła został wybrany na papieża, łapaliśmy każde słowo, każdą nowinkę o działalności Ojca Świętego. Polaków zamieszkałych na Ukrainie bardzo zasmuciła próba zabójstwa papieża w 1981 roku. Ale to wydarzenie potwierdzało, że tron papieski posiada osobowość, do której nikt z poprzedników nie może się dorównać. Droga życiowa Jana Pawła II jest drogą do świętości, do doskonałości duchowej. Dalej

Моя хата з краю…

Той, хто любить ходити по нашому місту пішки, може часто натрапити на дивну поведінку деяких мешканців Бердичева. Комусь подобається піп, комусь — попадя, а комусь — попова дочка. Виявляється, що у кожного свої уподобання. Для змореного чоловіка і голий асфальт може замінити ліжко. Ну захотіла людина поспати, от і лягла собі. Можна спокійно відпочити, адже вряд чи хтось з перехожих тебе потурбує. Усі проходять повз лежачу людину, і ніхто навіть не поцікавиться, чому ці громадяни відпочивають у невластивому для сну місці. Відпочинок просто неба мабуть має свої переваги, якщо ці чоловіки так його полюбляють. Бездомні пси також люблять спати на землі. Людина і пес спали поруч. Навколо снували перехожі і навіть ніхто не підійшов, щоб з’ясувати чи цей чоловік живий чи мертвий. Байдужість до чужого та свого власного життя зараз переважає в українському суспільстві.

Лукаш Різдвянко