Czy dziennikarze na Ukrainie są bezpieczni?

Kierując się troską o bezpieczeństwo dziennikarzy, zorganizowano w Kijowie seminarium w ramach projektu „Wdrożenie standardów europejskich w ukraińskim środowisku medialnym”. Przygotowało je Biuro Rady Europy na Ukrainie przy wsparciu finansowym Rządu Kanady. Temat jest niezmiernie aktualny, zwłaszcza w obliczu obecnych starć wojennych i braku stabilności na Ukrainie.

Rada Europy wspólnie z Organizacją Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (OBWE) przywiązują dużą wagę do wolności słowa oraz bezpieczeństwa dziennikarzy. Jeszcze w marcu 2013 roku Komitet Ministrów Rady Europy powołał grupę ekspertów w celu opracowania nowych rekomendacji w zakresie ochrony dziennikarzy oraz bezpieczeństwa ich pracy. Nowe zasady zostaną przygotowane do 2015 roku. Dalej

Scenarzysta «King Konga»
walczył za Berdyczów

Merian Caldwell Cooper, amerykański filmowiec, późniejszy generał armii Stanów Zjednoczonych, w latach 20. minionego wieku brał udział w uwolnieniu miasta od bolszewików.

Jego życiorys to gotowy scenariusz filmu sensacyjnego. Ten urodzony w Jacksonville w 1893 roku Amerykanin zawsze szukał przygód. Żyłka awanturnicza pchnęła go w szeregi amerykańskiej Gwardii Narodowej. Lecz to mu nie wystarczało. Postanowił zostać lotnikiem.

W 1917 roku Merian Caldwell Cooper ukończył w Nowym Jorku szkołę pilotażu i jako członek Amerykańskiego Korpusu Ekspedycyjnego wziął udział w toczącej się w Europie I wojnie światowej. W 1918 roku, pilotując samolot rozpoznawczy, został zestrzelony nad Niemcami. Z ciężkimi poparzeniami ręki trafił do niewoli. Uratowało go rychłe zakończenie wojny. Po zawieszeniu broni 11 listopada 1918 roku przedostał się z obozu jenieckiego do Francji. Wkrótce znalazł się w Polsce. W ramach kierowanej przez Herberta Hoovera, późniejszego prezydenta USA, akcji ARA (American Relief Administration), polegającej na niesieniu pomocy humanitarnej zniszczonej wojną Europie, Cooper został w lutym 1919 roku przydzielony do misji żywnościowej we Lwowie. Dalej

Kalendarz najważniejszych polskich świąt, rocznic i zwyczajów

Maj
1V – Święto Pracy
To komunistyczne święto, znane chyba we wszystkich krajach w Europie, w Polsce było uroczyście obchodzone i celebrowane w okresie PRL. Po 1989 r. pozostało dniem wolnym od pracy, ale nie ma już w tym dniu obowiązkowych pochodów, manifestacji i festynów.

2V – Dzień Flag na murach Berlina Rzeczpospolitej Polskiej
Jest to święto państwowe od 2004 r., ale nie jest to dzień wolny od pracy. Dzień 2 V został wybrany na święto flagi nie przypadkowo. 2 V 1945 r. żołnierze polscy zawiesili biało-czerwoną flagę jako symbol zwycięstwa nad niemieckim faszyzmem. Ponadto, w okresie PRL-u 2 V, po uroczystościach 1-majowych zdejmowano pospiesznie biało-czerwone flagi z domów i ulic, żeby przypadkiem nie zostały tam do następnego dnia i nie przypominały Polakom o zakazanym święcie narodowym – rocznicy uchwalenie Konstytucji 3 V. Dalej

Zielone złoto

Zielonym złotem nazywają często Polacy swe lasy. Nie bez podstaw. Las czyni środowisko zamieszkania bardzo przytulnym, zdrowym i przyjaznym człowiekowi, cieszy oko i duszę. Dostarcza użyteczne surowce, opał i wiele innych użytków. Tak było dawniej i tak jest obecnie. Przysłowie powiada: Nie było nas, był las, nie będzie nas, będzie las.

Las może rość w stanie dziewiczym i bez pielęgnacji. Wówczas jednak przyrosty są powolne. Z kolei rabunkowe tylko eksploatacje, bez pielęgnacji i nasadzeń, prowadzi do dewastacji i nieodwracalnych strat. Nadmierny wyręb drzew w polskich lasach prowadzili zaborcy. Stagnacja panowała w okresie międzywojennym. Podczas wojny i okupacji wycięto dużo drzew, a inne połacie lasów ucierpiały na skutek operacji bojowych i pożarów. W 1939 r. lasy zajmowały tylko 22% powierzchni kraju. Stopniowe zmiany zaczęły się dopiero po wojnie. Dekretem o reformie rolnej z 1944 r. upaństwowiono wszystkie lasy o powierzchni powyżej 25 hektarów. Tak już pozostało po dzień dzisiejszy. Budżetowa instytucja Lasy Państwowe ma w swej piecza koło 80% wszystkich lasów w kraju. Niewielkie lasy prywatne stanowią zatem tylko część tego narodowego bogactwa. Państwo czuwa, by właściciele je prawidłowo pielęgnowali. Na wyręb w nich drzew trzeba uzyskiwać odpowiednie pozwolenie. Dalej

Uczniowski projekt «Jak przeżyć niewolę?»

«Kto nie szanuje i nie ceni swojej przeszłości,
ten nie jest godzien szacunku, teraźniejszości ani prawa do przyszłości».
Józef Piłsudski

Od 1 do 3 czerwca w Warszawie odbyła się kolejna już prezentacja projektów przygotowywanych przez uczniów w ramach programu „Opowiem ci o wolnej Polsce”. Organizatorami przedsięwzięcia są Centrum Edukacji Obywatelskiej, Instytut Pamięci Narodowej oraz Muzeum Powstania Warszawskiego. Celem programu jest przybliżenie młodym ludziom wydarzeń związanych z najnowszą historią Polski, pokazanie, jak z pokolenia na pokolenie zmieniała się świadomość ludzi, jak budzą się ich pragnienia poznawania prawdy historycznej.

Wśród przedstawionych projektów jeden przygotowała młodzież z Ukrainy. Uczniowie ze Szkoły Ogólnokształcącej nr 27 i 22 w Żytomierzu, Humanistycznego Gimnazjum nr 1 w Żytomierzu oraz Szkółki sobotnio-niedzielnej przy ŻOZPU, pracujący pod opieką nauczycielki języka polskiego Wiktorii Zubarewej, zaprezentowali projekt „Jak przeżyć niewolę?” Dalej

Kronika miejska

Maj—czerwiec 2014

Kolejna wizyta Anżeliki Łabuńskiej do Berdyczowa
Po zwycięstwie Majdanu i usunięcia władzy Janukowicza ludzie uwierzyli w to, że Ukraina rozpoczyna nowy okres rozwoju — bez korupcji i bezprawia ze strony przedstawicieli władz. Chodzi o lustrację urzędników i naznaczenie na stanowiska ludzi, którzy korzystają z zaufania społeczeństwa. Lecz czas pokazał, że u nas wszystko pozostało bez zmian. W tym jest pewny jeden z liderów Samoobrony Berdyczowa i rejonu berdyczowskiego Włodzimierz Jencza. Swoją opinię wypowiedział pod czas akcji protestu 6 czerwca, zorganizowanej przez aktywistów. Według tej akcji na kilka godzin została zamknięta trasa Berdyczów-Żytomierz obok wyjazdu ze wsi Osykowo. Uczestnicy akcji wymagali od władz sprawozdania, dokąd poszły koszty zebrane przez obywateli na potrzeby armii ukraińskiej. A stanowi to ponad 120 milionów hrywien. Dalej

Józef Piłsudski w Berdyczowie

Spotkanie Naczelnego Wodza z atamanem Symonem Petlurą przypieczętowało polsko-ukraińska współpracę wojskową. Jednak nie zagwarantowało Ukrainie niepodległości.

1920 rok w historii Ukraińskiej Republiki Ludowej był szczególnym chociażby dlatego, że był ostatnim rokiem istnienia niepodległej Ukrainy. Także i dlatego, że w tym roku ukształtował się ukraińsko-polski sojusz międzypaństwowy. Niemal w centrum tych wydarzeń znalazło się nieduże miasteczko Berdyczów, bo właśnie tu spotkali się przywódcy obydwu zaprzyjaźnionych państw. W sowieckiej historiografii fakt spotkania w Berdyczowie marszałka Państwa Polskiego Józefa Piłsudskiego i prezydenta Ukraińskiej Republiki Ludowej, naczelnego atamana Symona Petlury jest opisany w jednym wersie. Dlaczego wszak, rozumują sowieccy historycy, przypominać o istnieniu niezależnej Ukrainy? Dzisiaj można odrzucić motywy polityczne i opowiedzieć o tym wydarzeniu bardziej dokładnie. Dalej

Kronika miejska

Marzec—kwiecień 2014

Wymiana elit kierowniczych w rejonie berdyczowskim
Zwolnienie ze stanowiska przewodniczącego Berdyczowskiej Państwowej Administracji Rejonowej Włodzimierza Zbaraskiego przez aktywistów Samoobrony zapoczątkowało rotacje kadrowe, które powinny całkowicie zmienić rzeczywistość rejonu i jego mieszkańców. W Radzie Rejonowej zlikwidowano frakcję Partii Regionów, a wykonujący obowiązki prezydenta Ukrainy Aleksander Turczynow wyznaczył nowego przewodniczącego Berdyczowskiej Administracji Rejonowej. Posadę stracił także wiceprzewodniczący Rady Rejonowej Fedor Kulibaba, w związku ze złym stanem zdrowia i przejściem na emeryturę. Dalej

Potrzebujemy świętych…

Potrzebujemy świętych otwartych na wszystkich i kochających Eucharystię

Dni Młodzieży
XXII Diecezjalne Dni Młodzieży w Żytomierzu zostały zorganizowane na wzór Światowych Dni Młodzieży — ostatnie odbyły się w Rio de Janeiro w lipcu 2013 roku.

Jednym z punktów programu XXII DDM była podobnie jak w Brazylii teatralizowana Droga Krzyżowa. Współorganizował ją Mikołaj Warfołomiejew (dyrektor artystyczny Teatru Polskiego im. Kraszewskiego) z udziałem Polskiego Studia Teatralnego oraz młodzieży parafialnej. Dalej